Η ξεχασμένη αξία του εγκλυκλοπαιδισμού: το παράδειγμα του Πλουτάρχου

Με την άνοδο του διαδικτύου και την αλματώδη εξέλιξη των μηχανών αναζήτησης οι εγκυκλοπαίδειες έχασαν τη αξία που είχαν για το μέσο άνθρωπο. Όσο προχωρεί η επιστήμη, τόσο αυξάνεται η σημασία της εξειδίκευσης κι αντίστοιχα η τάση πολλών να ασχολούνται μόνο με το αντικείμενό τους ή μεμονωμένα γνωστικά αντικείμενα αγνοώντας οτιδήποτε πέρα απ’ αυτά. Κι όμως ο εγκυκλοπαιδισμός έχει κατακτήσει ως πνευματική στάση μια περίοπτη θέση στην εξέλιξη του ατόμου και των κοινωνιών.

Χρυσάφι και στάρι: όταν η Μαύρη Θάλασσα έγινε ελληνική λίμνη

Θέλοντας να μάθει κανείς τα πιο χτυπητά στοιχεία των Ελλήνων, δεν έχει παρά ν’ ανέβει μαζί τους σ’ ένα πλοίο. Αν πρέπει κανείς να ξεχωρίσει ένα-δύο χαρακτηριστικά του λαού μας, αυτά είναι η αγάπη για τη θάλασσα και την περιπέτεια. Όντας θαλασσινός λαός, οι Έλληνες έζησαν από και με τη θάλασσα, φτάνοντας στα πέρατα του κόσμου κι ανακαλύπτοντας τα μυστήριά του. Ίσως το πιο εύγλωττο παράδειγμα αυτής της σχέσης είναι ο αποικισμός της Μαύρης Θάλασσας και η μετατροπή της από Άξενο Πόντο σε ελληνική λίμνη.

Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα: μύθοι και αρχαιολογία της Αργοναυτικής Εκστρατείας

Ακόμη και οι πιο πραγματιστές γοητεύονται έστω μία φορά στη ζωή τους από έναν μύθο. Οι μύθοι είναι χρήσιμοι, γιατί γαλουχούν γενιές και γενιές σε κοινές αξίες, φυτεύοντας εθνική συνείδηση και συνεκτικούς δεσμούς. Χάρη στους μύθους – όσο απίστευτοι κι αν είναι – δημιουργούνται πρότυπα και κάθε μύθος αποτελεί κίνητρο για πρόοδο ή προειδοποίηση για καταστροφή. Τις περισσότερες φορές, όμως, αν όχι όλες, περιγράφουν – κρυμμένα σε συμβολισμούς – ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος που φτάνουν στο παρόν ως παραδόσεις.

Το συνέδριο στον Ελικώνα: οι 9 γήινες Μούσες της αρχαίας Ελλάδας Μέρος B

Παρά το θαυμασμό μας για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, είναι αλήθεια πως η αρχαία ελληνική κοινωνία επεφύλασσε μια υποδεέστερη θέση για τη γυναίκα. Η γυναίκα προοριζόταν για μια ζωή περιχαρακωμένη στα όρια του οίκου της (τον οποίο βέβαια διαφέντευε – κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ...), αφοσοιωμένη στη φροντίδα συζύγου και παιδιών, αποστερημένη από την εκπαίδευση πέρα από τα βασικά, καθώς και από την κοινωνική ζωή, εκτός από ορισμένες εορτές και ειδικές περιστάσεις.

Ο υπόκοσμος στην αρχαία Ελλάδα μέρος Β΄: οι εταίρες

Αρκετά συχνά, όταν μελετά κανείς τον υπόκοσμο μιας άλλης εποχής, τείνει να του δώσει μια ποιητική, ρομαντική, ακόμη και ηρωική νότα. Δημιουργεί έτσι για τους μη ευνοημένους της ιστορίας μια λαμπερή εικόνα, που τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ένα κλασσικό παράδειγμα είναι οι εταίρες στην αρχαία Ελλάδα, των οποίων η ζωή ήταν πολύπλευρη, αλλά όχι πάντα τόσο λαμπερή∙ μ’ αυτές θ’ ασχοληθούμε στο σημερινό κείμενο.

Ο υπόκοσμος στην αρχαία Ελλάδα μέρος Α΄: η πορνεία

Η εικόνα που έχουν οι νεοέλληνες για την αρχαία Ελλάδα είναι στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματική και στη χειρότερη ωραιοποιημένη: φιλοσοφία, πολεμική αρετή, τέχνες, δημοκρατία, μέτρο. Η πραγματικότητα, όμως, της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας είναι πιο πολύπλοκη• είναι πολυσυλλεκτική και μονίμως εξελισσόμενη. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καταλάβουμε την πολυπλοκότητα των αρχαίων Ελλήνων. Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες είναι να μελετήσουμε τον υπόκοσμό τους και ειδικά το χώρο της πορνείας.

Η αποφασιστικότητα του ηγέτη: όταν ο Βασίλειος Β΄ έγινε Βουλγαροκτόνος

Ο τόπος μας έχει υπερπληθώρα από σκιώδεις κυβερνήτες. Μια βόλτα στο πάρκο, μια διαδρομή με λεωφορείο ή ταξί – ειδικά με ταξί – σε πείθει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι έτοιμοι να λύσουν αύριο κιόλας τα φλέγοντα ζητήματα της χώρας, αρκεί να κυβερνήσουν. Από τι εξαρτάται, όμως, η ορθή διακυβέρνηση; Σε προηγούμενα κείμενα είχαμε ασχοληθεί με διάφορες αρετές∙ στο σημερινό κείμενο θα εστιάσουμε στην αποφασιστικότητα και την επιμονή, δύο αρετές που οδηγούν συνδυασμένες στην επιτυχία.

Pages

Subscribe to Οι λαβύρινθοι της Ιστορίας  RSS