Με την άνοδο του διαδικτύου και την αλματώδη εξέλιξη των μηχανών αναζήτησης οι εγκυκλοπαίδειες έχασαν τη αξία που είχαν για το μέσο άνθρωπο. Όσο προχωρεί η επιστήμη, τόσο αυξάνεται η σημασία της εξειδίκευσης κι αντίστοιχα η τάση πολλών να ασχολούνται μόνο με το αντικείμενό τους ή μεμονωμένα γνωστικά αντικείμενα αγνοώντας οτιδήποτε πέρα απ’ αυτά. Κι όμως ο εγκυκλοπαιδισμός έχει κατακτήσει ως πνευματική στάση μια περίοπτη θέση στην εξέλιξη του ατόμου και των κοινωνιών.

Σύμφωνα μ’ ένα αγαπημένο μου απόφθεγμα «η υγεία είναι σάν την ευτυχία: αν δεν τη σκέφτεσαι, την έχεις κι αν τη σκέφτεσαι, σου λείπει». Μαστιζόμενη από τον κορωνοϊό, η ανθρωπότητα ανησυχεί για την υγεία της. Οι γιατροί ως επιστήμονες έχουν επανέλθει στο προσκήνιο, ανακτώντας το ρόλο του προτύπου από μοντέλα, αθλητές και μάγειρες στη συνείδηση του κόσμου. Μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν πολλοί αισθάνονται τυχεροί που ζουν στη σημερινή εποχή της προηγμένης ιατρικής κι όχι στα μέσα του 14ου αιώνα επί πανούκλας ή στις αρχές του 20ου αιώνα επί ισπανικής γρίπης.

Βλέποντας την ελληνική ιστορία συνολικά, στο μεγαλύτερο κομμάτι της οι Έλληνες αμύνονταν στα σύνορά τους έναντι εισβολέων ή τσακώνονταν μεταξύ τους για τις εύφορες πεδιάδες που βρίσκονταν ανάμεσά τους. Κατά την αρχαιότητα, ο πόλεμος ήταν καθημερινότητα για τους πολίτες των ελληνικών πόλεων – κρατών και διαμόρφωνε τόσο τον τρόπο σκέψης όσο και τη στρατηγική τους.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν στην πορεία του ελληνικού κράτους, οι Έλληνες δεν φαίνονται ν’ αλλάζουν το πρίσμα, μέσα απ’ το οποίο βλέπουν τη σχέση τους με τους αρχαίους προγόνους τους. Σίγουρα έχετε συναντήσει ένα νεοέλληνα, ο οποίος έμπλεος συγκίνησης για το μεγαλείο του ελληνισμού πιπιλίζει το γνωστό «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι άλλοι ήταν ακόμη στα δέντρα»∙ ακόμη καλύτερα, ίσως είστε ένας απ’ αυτούς.

Υπάρχουν αρκετά μέρη στην Ελλάδα, που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί για να απεικονίσει την ομορφιά μιας ολόκληρης πατρίδας. Κάθε τόπος βρίθει από ιστορία, από εικόνες, ήχους, αρώματα και γεύσεις, που τραβούν τους ξένους και κρατούν των μυαλό των Ελλήνων – ξενιτεμένων και μη – καρφωμένο εδώ. Σήμερα, όμως, θα μιλήσουμε για έναν τόπο, που περικλείει στην ιστορία του τη μικρογραφία της διαδρομής της Ελλάδας.