Από τα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και τα αρχαιολογικά ευρήματα, που έχουν φτάσει ως εμάς φαίνεται ότι η κοινωνία των αρχαίων Ελλήνων και ειδικά η ερωτική τους ζωή ήταν τόσο πολυεπίπεδη και ποικιλόμορφη, ώστε όσοι τη μελετούν μοιάζουν να την παρατηρούν από ένα πολυεδρικό πρίσμα. Όσο πολύπλοκη κι αν είναι η εικόνα του αρχαίου ελληνικού έρωτα, όμως, εύκολα κατανοεί κανείς ότι είναι πολύ ψηλά στα ιδανικά των Ελλήνων. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν ένας ύμνος στην ηδονή, με την έννοια της χαρούμενης απόλαυσης της ζωής και ιδίως της χαράς του έρωτα.

Από όλα τα ιδανικά της ανθρώπινης ζωής, ο έρωτας έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στη σκέψη τόσο του μέσου ανθρώπου και αποδεικνύεται κινητήριος δύναμη για ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης δημιουργίας. Η δύναμή του να λυγίζει τη θέληση οποιουδήποτε ανθρώπου, βασανίζοντάς τον, παραλύοντάς του το κορμί, έγινε το θέμα για πάμπολλά αριστουργήματα της τέχνης και της διανόησης από την αρχαιότητα ως σήμερα. Απ’ τις χορείες των λαών που τον τίμησαν με τα λόγια και τα έργα τους δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αρχαίοι Έλληνες.