Στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου χιλιάδες Έλληνες και ξένοι συρρέουν για ν’ απολαύσουν τις ομορφιές της, κάθε δρόμος έχει μία ή περισσότερες ιστορίες να πει. Παλιά κτίρια, βυζαντινές εκκλησίες, ρωμαϊκές αρχαιότητες συνθέτουν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό μίγμα.

Αναλογιζόμενος κανείς τις εθνικές διαφορές που καταλήγουν σε συγκρούσεις και πολέμους, αναρωτιέται: ποιο είναι το καθοριστικό στοιχείο για τον αυτοπροσδιορισμό ενός έθνους; Η φυλετική καταγωγή; Η θρησκεία; Η γλώσσα; Όλα αυτά μαζί; Στη σημερινή εποχή της σαρωτικής ανάμιξης των πολιτισμών, ποιο στοιχείο ξεχωρίζει; Η γλώσσα είναι μάλλον αξιόπιστο στοιχείο, κλείνοντας μέσα της την πεμπτουσία κάθε εθνικού πολιτισμού. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που η χρήση της γλώσσας δε συμβαδίζει με την εθνική συνείδηση. Το αντίθετο μάλιστα• μπορεί να είναι εξόχως παραπλανητική.