Μελετώντας κανείς ιστορία, οφείλει να είναι πρωτίστως πραγματιστής∙ υποθέσεις του ύφους «τι θα γινόταν αν...» απομακρύνουν απ’ τον απαιτούμενο ρεαλισμό. Η ιστορία – ενός έρωτα, μιας ομάδας ή ενός κράτους – γράφεται σε πράγματικό χρόνο με πράξεις κι όχι υποθέσεις. Παρόλαυτα, σκύβοντας κανείς πάνω σε κρίσιμες καμπές και χαρισματικές προσωπικότητες, συγχωρείται ν’ αναλογισθεί μια εναλλακτική ιστορική πραγματικότητα. Και ποια άλλη προσωπικότητα θα δικαιολογούσε λίγο παραπάνω «ρομαντισμό» αν όχι ο Γεώργιος Καρτάλης;

Ο καθηγητής φιλοσοφίας Χ. Γιανναράς έχει πολλάκις τονίσει ότι η σημερινή κρίση αποτελεί ουσιαστικά κρίση ταυτότητας, ως απόρροια ελλιπούς παιδείας και προτείνει, αναλογιζόμενος τον Καβάφη, να «ξαναβρούμε την ελληνικότητα μας όχι γιατί πρέπει, ούτε επειδή είναι καλύτερος, αλλά για να δούμε εάν μας δίνει πραγματική χαρά ζωής». Αυτή αποτελεί την πρόταση για σταδιακή ανάκαμψη, πολιτισμικά κι έπειτα πολιτικά και οικονομικά. Το παραπάνω απαιτεί μια διαφορετική προσέγγιση, έναν διαφορετικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων από την κοινωνία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αργά ή γρήγορα στη ζωή τους μπαίνουν στη διαδικασία να κάνουν ένα ή περισσότερα ταξίδια. Άλλοι κλείνουν εισιτήρια κι ετοιμάζουν βαλίτσα πετώντας απ’ τη χαρά τους κι άλλοι γκρινιάζουν απ’ το πρώτο λεπτό, πριν καν ξεκινήσουν από τη βάση τους. Γιατί όμως ταξιδεύουμε; Τι ωθεί τους ανθρώπους να ξεκινήσουν; Ένα ταξίδι μπορεί να έχει αφετηρία διάφορες αιτίες και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο ταξιδιώτης θα επιτύχει τους στόχους που έθεσε. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι θα ωφεληθεί από το ταξίδι σε κάθε περίπτωση.

Υπάρχουν αρκετά μέρη στην Ελλάδα, που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί για να απεικονίσει την ομορφιά μιας ολόκληρης πατρίδας. Κάθε τόπος βρίθει από ιστορία, από εικόνες, ήχους, αρώματα και γεύσεις, που τραβούν τους ξένους και κρατούν των μυαλό των Ελλήνων – ξενιτεμένων και μη – καρφωμένο εδώ. Σήμερα, όμως, θα μιλήσουμε για έναν τόπο, που περικλείει στην ιστορία του τη μικρογραφία της διαδρομής της Ελλάδας.

Ένα από τα πλέον δυσάρεστα διαχρονικά φαινόμενα της παγκόσμιας ιστορίας είναι η αναζήτηση σωτήρων σε περιόδους σοβαρής πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Λαοί που δοκιμάζονται από φτώχεια, κοινωνικές συγκρούσεις, οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, συχνά αποθέτουν τις ελπίδες τους σε μία σειρά πολιτικών, άλλοτε ικανών άλλοτε όχι και τόσο ικανών. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν έναν ηγέτη; Σε άλλο κείμενο εστιάσαμε στη μετριοπάθεια. Τώρα θα επικεντρωθούμε στην οργανωτικότητα και τη διπλωματική ευφυία.