Πυθαγόρας

Η γοητεία του διαφορετικού: Πώς έβλεπαν τους ξένους οι αρχαίοι Έλληνες

Ο ξένος αντιπροσωπεύει από τις απαρχές της ιστορίας κάτι το φοβερό. Προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας, αλλά και γοητείας, ως κάτι εξωτικό. Συχνά αισθανόμαστε ότι απειλεί τα ήθη και τον τρόπο ζωής μας,. Άλλοτε είναι μια ευκαιρία για διάλογο με το διαφορετικό ή για περιπλάνηση και παρατήρηση. Αν υπάρχει δε ένας λαός που συμπυκνώνει όλες αυτές τις τάσεις στην αντίληψή του για τους ξένους, αυτός είναι οι αρχαίοι Έλληνες. Στο κείμενο αυτό θα προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τα πρίσματα, μέσα απ’ τα οποία έβλεπαν οι Ελληνες τους ξένους.

Η θεραπεία των ασθενών στην αρχαία Ελλάδα: ιστορία και αρχαιολογικά δεδομένα

Σύμφωνα μ’ ένα αγαπημένο μου απόφθεγμα «η υγεία είναι σάν την ευτυχία: αν δεν τη σκέφτεσαι, την έχεις κι αν τη σκέφτεσαι, σου λείπει». Μαστιζόμενη από τον κορωνοϊό, η ανθρωπότητα ανησυχεί για την υγεία της. Οι γιατροί ως επιστήμονες έχουν επανέλθει στο προσκήνιο, ανακτώντας το ρόλο του προτύπου από μοντέλα, αθλητές και μάγειρες στη συνείδηση του κόσμου. Μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν πολλοί αισθάνονται τυχεροί που ζουν στη σημερινή εποχή της προηγμένης ιατρικής κι όχι στα μέσα του 14ου αιώνα επί πανούκλας ή στις αρχές του 20ου αιώνα επί ισπανικής γρίπης.

Κάντο όπως οι αρχαίοι Έλληνες: Τα ταξίδια ως μοχλός προόδου Μέρος Β΄

Ένα από τα ευλογημένα αποτελέσματα της τεχνολογικής προόδου των τριών τελευταίων αιώνων είναι η εντυπωσιακή ταχύτητα των μεταφορών και επικοινωνιών. Η πρόοδος στον τομέα αυτόν έδωσε τέτοια ώθηση στα ταξίδια, ώστε σήμερα (έχοντας δεδομένη την τεχνολογική αυτή πρόοδο) να μην κατανοούμε το παρελθόν. Πριν το 19ο αιώνα, τα ταξίδια ήταν μια επίπονη και ακριβή δραστηριότητα, την οποία αναλάμβανε κανείς μεμονωμένα και με πολύ ρίσκο, προσδοκώντας μεγάλο κέρδος.

Pages

Subscribe to RSS - Πυθαγόρας